I powtórnie przyjdzie

Podczas adwentu myśli wierzących kierują się, niemal wyłącznie, ku nadchodzącemu świętu Bożego Narodzenia. Tymczasem teksty mszy, aż do 16 grudnia włącznie, skupiają uwagę nie na Betlejem, a na powtórnym przyjściu Jezusa na świat w końcu czasu. Ten dzień jest znany jedynie Przedwiecznemu.


Adwent kieruje uwagę ku przyszłości. Myśląc o niej, zdajemy sobie sprawę, że nie wszystko pozostanie takie, jakie jest. Wiele się zmieni w świecie i w nas samych. Nie oznacza to jednak chronienia się przed twardą rzeczywistością w nierealnej przyszłości. Chrystus nie głosi ucieczki od świata, w którym żyjemy. Mówi jednak o krainie życia, w której nie będzie łez, bólu i śmierci. Ustawia też drogowskazy, które tam prowadzą: wiarę i wynikające z niej czyny. "Czuwajcie" - mówi, tzn. starajcie się, aby wasze czasy stawały się bardziej ludzkie. Każdy ma powierzone zadanie do wykonania. Niech odpowiedzialnie się z niego wywiązuje.


Z tych racji adwent jest czasem odnajdywania osobistych relacji z Tym, który ma ponownie przyjść, relacji zaufania i bliskości. "Pan jest blisko!" - usłyszymy w adwentowych dniach. Akceptując tę bliskość przygotowujemy powtórne przyjście Zbawiciela na ziemię. Ma ono na celu już ostateczne i nierozerwalne zjednoczenie z Bogiem, który jest teraźniejszością i przyszłością człowieka. Zatem: pełnych ufności i nadziei, adwentowych dni.
(Ks. Andrzej Rojewski)