Dody ciąg dalszy... czyli dyrektor tłumaczy

W dzisiejszej Gazecie Wyborczej znów na temat "przasnyskiej" Dody. Dyrektor Siejka tłumaczy jak doszło do całego zamieszania i dlaczego patronem musi być ktoś żywy, namacalny, rozpoznawalny...

Gazety w sążnistych reportażach rozpisują się o wyborach patrona w Przasnyszu. Biją na alarm, że dzieci lubią wszystko, co sztuczne, różowe, tandetne i plastikowe.

- Tymczasem rzecz dotyczy sondy przeprowadzonej wśród uczniów dwa lata temu. Powtarzam: sondy, a nie wyborów - podkreśla dyrektor SP nr 1 Arkadiusz Siejka. - Chcieliśmy wiedzieć, z czym dzieciom kojarzy się patron, kogo najchętniej widziałyby jako ideowego opiekuna szkoły. Karteczki z propozycjami uczniowie wrzucali do skrzynki zawieszonej na korytarzu. Owszem, najwięcej propozycji dotyczyło Dody: ok. 30 na ponad 200. Na pierwszy rzut oka było widać, że większość z tych głosów jest wypisana tym samym długopisem, tym samym charakterem pisma. Nie robiliśmy w tej sprawie jakiegoś dochodzenia. Uznaliśmy, że po prostu musimy mieć wśród uczniów jakiegoś młodocianego fana Dody.

Nie można sobie robić z dzieci żartów
Dyrektor szkoły opowiada "Gazecie", że dwa lata temu nie widział żadnego problemu, przeciwnie, sam sobie z tego żartował. Tymczasem o sondzie wspomniała jedna z lokalnych gazet.

- I inne natychmiast podchwyciły. Nagle z małej sondy sprzed dwóch lat zrobiły się wielkie wybory. A z dowcipu - miażdżące zwycięstwo Dody - dodaje Arkadiusz Siejka. - Dwa razy była już u nas telewizja, mieliśmy także wizyty dziennikarzy ze stacji radiowych i ogólnopolskich pism. Przykro nam tylko, że całe to zamieszanie odbywa się kosztem naszych dzieci. A niestety, nie można sobie robić z dzieci żartów i liczyć, że one nie wiedzą, o co chodzi. Dzieci nie są głupie i doskonale rozumieją, co się dzieje. Bo tak naprawdę to przecież dorośli nie mogą przejść obojętnie obok tematu Dody. Elektryzuje ich choćby najmniejsza o niej wzmianka. Medialny szum wokół naszej szkoły jest tego najlepszym przykładem.

Szkoła przed wojną nosiła imię Ignacego Mościckiego, od lat 50. patronował jej Władysław Broniewski. W 2006 r. zaczęła rozglądać się za innym patronem. Jak twierdzi dyrektor Siejka, dzieci z podstawówki mają problem z odbiorem tej postaci.

- Trudno wytłumaczyć siedmiolatkowi, że w życiu człowieka są chwile chwały i chwile upadku - tłumaczy dyrektor. - Broniewski ze skomplikowanym życiorysem, niejednoznaczną twórczością sprawdziłby się np. jako patron liceum. Dzieci z podstawówki potrzebują jasnej idei, do której mogłyby się odwoływać.

Na razie Dody nie zaprosimy
Dlatego szkoła ostatecznie zdecydowała się na Kawalerów Orderu Uśmiechu (także proponowanych przez dzieci w sondzie sprzed dwóch lat).

- Cała ta historia nauczyła nas, że patronem musi być ktoś żywy, namacalny, rozpoznawalny - podsumowuje dyrektor Siejka. - Wśród osób odznaczonych orderem są np. Anna Dymna czy Ewa Błaszczyk, osoby znane, a jednocześnie niosące pomoc wielu dzieciom. Cały ubiegły rok szkolny pracowaliśmy z uczniami nad poznaniem idei Orderu Uśmiechu i osób nim odznaczonych. Były specjalne lekcje, wystawy. Dzieci z piątej klasy pisały niezwykłe, bardzo wzruszające wypracowania, np. o Irenie Sendlerowej. I po całym roku pracy, w nagrodę, mamy to zamieszanie z Dodą...

Na 8 listopada szkoła zaplanowała oficjalną uroczystość nadania imienia Kawalerów Orderu Uśmiechu. I choć Doda na swej stronie internetowej dziękuje uczniom z Przasnysza i dodaje, że chętnie odwiedzi ich osobiście, dyrektor Siejka nie planuje zaprosić jej do szkoły. - Przynajmniej w najbliższym czasie - zastrzega. (Milena Orłowska)



Cały tekst w dzisiejszej Gazecie Wyborczej.