To już 8 marca?

   Od wielu, wielu lat o kobietach mówi się w Polsce przede wszystkim z okazji 8 marca. Dawniej wręczano nam parę rajstop i goździk, dziś przesyła się nam listy gratulacyjne z okazji naszego święta. Ale, przecież, do 8 marca jeszcze daleko, skąd więc nagłe zainteresowanie kobietami?

   Sprawa jest jak się wydaje prosta. Swoje sprawy kobiety zaczynają brać we własne ręce, przestają im wystarczać gratulacje i życzenia. Zaczynamy doganiać Europę i świat, gdzie kobiety są już od dawna rzeczywistym, a nie pozornym, na pokaz, reprezentantem społeczeństwa. Ostatnie przykłady? Prezydentem Litwy została kobieta, premierem Chorwacji także kobieta. Światowa lista prezydentów, premierów, ministrów, parlamentarzystów czy prezesów jest coraz dłuższa.

Napisałam wyżej: zaczynamy doganiać. Ale, to trzeba sobie szczególnie silnie powiedzieć, pogoń nie będzie łatwa i nie skończy się szybko. Przecież, przykład pierwszy z brzegu, w naszym parlamencie tylko 20 procent to kobiety.

   Zaczęto więc mówić o parytecie. I już pojawiły się schody. Ale parytet nie jest wyznaczany na wieczność, uważam, że powinien to być tylko okres przejściowy, do czasu, kiedy przyzwyczaimy się do tego, że jest coś naturalnego w tym, że kobiety odgrywają w naszym życiu politycznym, gospodarczym czy społecznym taka samą rolę jak mężczyźni.

    I jak mawiają Czesi mają na to, bowiem są bardziej od nich wykształcone od mężczyzn, bardziej sumienne, i bardziej pracowite.

    Niedawny Kongres Kobiet Polskich nareszcie zwrócił uwagę na nasze, kobiece sprawy. Zachęcił do walki ze stereotypami, które są choćby utrwalane w polskich szkołach ( w wielu podręcznikach kobiety są przedstawiane wyłącznie w rolach tradycyjnych), ale zwrócił także uwagę na obawy wielu kobiet, czy sobie poradzą z męską konkurencją.

     Nie obawiajmy się Miłe Panie, damy sobie radę. Przyjrzyjmy się światu, jak tam działają kobiety. Przestańmy myśleć po staremu. Hasło niemieckie: kobiety to kuchnia, dzieci i kościół, już się dawno zdezaktualizowało. Trzeba w siebie uwierzyć.

    I warto, podczas letniego urlopu pomyśleć, jak nasze niewątpliwe możliwości wcielać w życie. Do takiego myślenia zachęcam także panów.


Jolanta Szymanek-Deresz