Przasnysz – Majkowski i Wikingowie

Od wielu już lat zachwycają się Polską. Za nimi wiele kilometrów dróg i odwiedzonych miejsc, a wśród nich także Przasnysz i powiat przasnyski. Przedstawiamy kolejną relację "proszę wycieczki"  opisujące nasze cudne miasto.  


"W parku w Przasnyszu  (woj. mazowieckie) na kamiennej ławeczce siedzi  Edmund Majkowski. Przysiadł tu w 2012 roku.  Zerka na swe dzieło “Bitwa pod Zwłodziem”.

Edmund Majkowski  urodził się w 1929 roku właśnie w Przasnyszu. Studiował na ASP w Warszawie. Uczył się w pracowniach Franciszka Strynkiewicza i Mariana Wnuka. Był artystą rzeźbiarzem, autorem dzieł o tematyce historycznej i batalistycznej. Tworzył głównie w kamionce i w sztucznym kamieniu, ale także w brązie.  Jego prace znajdują się  m.in. w Białymstoku, Warszawie i we Wrocławiu. Kilka dzieł trafiło do petersburskiego Ermitażu i moskiewskiej Galerii Tretiakowskiej.

Artysta jest  bohaterem filmu dokumentalnego: „Kawał życia Edmunda Majkowskiego – rzeźbiarza” w reżyserii Janusza Horodniczego i Krzysztofa Wojciechowskiego, nakręconego w 1999 roku.  W 2004 roku rzeźbiarz otrzymał statuetkę „Przasnyskiego Koryfeusza”, a w 2008 roku został Honorowym Obywatelem Miasta Przasnysz (na stałe mieszkał w Józefowie pod Warszawą). Edmund Majkowski zmarł w 2009 roku.

Władze miasta postanowiły uhonorować rzeźbiarza ławeczką. Zamówiły ją u artysty ze Strzegowa – Jana Stępkowskiego. Ale w 2011 roku Jan Stępkowski zmarł. Pomimo to, w trzecią rocznicę śmierci Majkowskiego pomnik-ławeczka stanęła w parku.

Po lewej stronie rzeźbiarza znajduje się jego monumentalna kompozycja „Bitwa pod Zwłodziem”. To druga wersja działa. Pierwsza powstała w latach 60. XX wieku. Miała ok. 6 metrów długości i 2 metry wysokości.  Niestety, rzeźbiarz nie zabezpieczył właściwie pracy i pod wpływem opadów  atmosferycznych uległa zniszczeniu. Została jednak odtworzona. Nowa „Bitwa”  jest nieco dłuższa niż pierwowzór i nie ma już złoceń.

Na płytach jest przedstawiona śmierć króla Norwegów Olafa I Trygvassona w bitwie morskiej w 1000 roku. Starły się tam wojska szwedzkie pod dowództwem króla Eryka, duńskie na czele z królem Svenem oraz polskie pod wodzą Bolesława Chrobrego. Tyle tylko, że takiej bitwy nie było! Odbyła się wyłącznie na kartach trylogii Władysława Jana Grabskiego „Saga o Jarlu Broniszu”. Grabski nazywa swoje dzieło powieścią-legendą. Zwłódź to literacka nazwa tajemniczego miejsca na Bałtyku.  Majkowski nie trzymał się ściśle książki, na pomniku pokazuje np. Sigrydę (Świętosławę), siostrę Bolesława Chrobrego i córkę Mieszka I, na jednym ze statków  a u Grabskiego jest ona zjawą. Dla nas nie jest to jednak wcale istotne!

W centralnym punkcie kompozycji, na wzburzonych falami kołyszą się okręty. Widać sylwetkę rycerza z uniesionymi wysoko rękami. W jednej trzyma miecz, a w drugiej tarczę. W jego klatce piersiowej, po stronie serca, tkwi wielka strzała.  Czy Olaf zginął?  Zajrzeliśmy do „Sagi”. Czytamy: „Olaf  skręcił się nagle, lecz nie padł, tylko miecz puścił z garści. Skurcz łokcia jeszcze głębiej wcisnął żelazny grot w pachę. Lewą ręką rozgarnia tłoczących się doń z pomocą. Pobladłymi wargami rzuca rozkazy: – Bakburta, uwaga. Kryj wiosła!”.  Ufff…

Kompozycja Majkowskiego wpisała się w 1000-lecia państwa polskiego, stąd też monument w parku w Przasnyszu jest nazywany Pomnikiem Tysiąclecia Państwa Polskiego."



--------------------------
Prosimy o nie kopiowanie artykułów z eprzasnysz.pl na inne strony.
ePrzasnysz.pl - najwięcej informacji z regionu!