Fraktale w przasnyskim gimnazjum (ZDJĘCIA)

W ostatnim tygodniu szkoły przasnyscy gimnazjaliści mieli szansę wziąć udział w pokazie naukowym zorganizowanym poprzez Urząd Miasta Przasnysza oraz Mazowiecki Instytut Kultury w ramach Festiwalu „Fabryka Światła”, który odbędzie się we wrześniu w Przasnyszu. W związku z tym, że tegorocznym motywem przewodnim festiwalu będą fraktale, dlatego też pokaz ten miał na celu wprowadzenie młodzieży w ową tematykę.

Wykład został poprowadzony przez Pawła Jaskólskiego i Tomasza Ruszkowskiego, Heweliuszy Nauki. Podczas wręcz akademickiego wykładu wzbogaconego o elementy pokazowe w bardzo ciekawy sposób gimnazjaliści dowiedzieli się co to są fraktale, jak powstają, gdzie je można spotkać, a także ile dziur ma Trójkąt Sierpińskiego, co to jest Krzywa Kocha, czy też co to jest kosmiczny Zbiór Julii.

Na początku spotkania wykładowcy postanowili przytoczyć zebranym definicję fraktali, jaką można przeczytać w Wikipedii. Niestety jak się okazuje jest ona bardzo niezrozumiała.  

„Fraktal (łac. fractus – złamany, cząstkowy, ułamkowy) w znaczeniu potocznym oznacza zwykle obiekt samo-podobny (tzn. taki, którego części są podobne do całości) albo "nieskończenie subtelny" (ukazujący subtelne detale nawet w wielokrotnym powiększeniu). Ze względu na olbrzymią różnorodność przykładów matematycy obecnie unikają podawania ścisłej definicji i proponują określać fraktal jako zbiór, który posiada wszystkie poniższe charakterystyki albo przynajmniej ich większość ma nietrywialną strukturę w każdej skali, struktura ta nie daje się łatwo opisać w języku tradycyjnej geometrii euklidesowej, jest samo-podobny, jeśli nie w sensie dokładnym, to przybliżonym lub stochastycznym, jego wymiar Hausdorffa jest większy niż jego wymiar topologiczny, ma względnie prostą definicję rekurencyjną, ma naturalny ("poszarpany", "kłębiasty" itp.) wygląd”.

Jak się okazuje fraktale możemy spotkać wszędzie, w matematyce, biologii, przyrodzie, nawet kalafior może okazać się fraktalem.

  ZOBACZ ZDJĘCIA

Podczas pokazu na sali zabłysł płomień, tworzyły się chmury z piany, młodzież zagrała na rurkach, tworzyła obraz z kartek papieru i z zaciekawieniem przysłuchiwała się wykładowcom. Gimnazjaliści chłonęli wiedzę jak gąbka, a co zaskakujące to nie spodziewali się, że popularna gra komputerowa może być także stworzona z fraktali.