Artur Czapliński: Karta Rodziny z Dzieckiem Niepełnosprawnym

Kilkanaście dni temu zakończył się protest rodziców osób niepełnosprawnych w Sejmie. Każdy z nas miał swoją opinię o idei i sposobie protestu. Protest się skończył, politycy się rozeszli, ale problemy pozostały. Mogę mieć swoje zdanie na temat protestów sejmowych. Ale, żeby nie poprzestawać na samych słowach i opiniach mam też pomysł jak możemy pomóc rodzinom z osobami niepełnosprawnymi w samorządzie. W naszych małych ojczyznach. W Ciechanowie, Płońsku czy Przasnyszu.

Chodzi o program „Karta Rodziny z Dzieckiem Niepełnosprawnym”, który opracowałem na przykładzie rozwiązań radomskich i krakowskich, a który w ostatnich dniach zaproponowałem do realizacji samorządowi miejskiemu w Płońsku. Uważam jednak, że jest to kwestia na tyle uniwersalna, że równie dobrze może być realizowana przez wszystkie samorządy miejskie w Polsce.

Otóż w ubiegłym tygodniu przygotowałem projekt uchwały Rady Miejskiej, który zobowiązuje burmistrza i Urząd Miejski do wprowadzenia w życie Programu „Karta Rodziny z Dzieckiem Niepełnosprawnym”. Program polega na przyznaniu przez samorząd miejski osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom ulg i preferencji w różnego rodzaju usługach. Chodzi o dostęp do kultury, sportu, komunikacji, edukacji i wszelkich innych organizowanych przez samorząd dziedzin życia społecznego.

Program dotyczy całych rodzin i ma za zadanie aktywizować je oraz walczyć z wykluczeniem społecznym. Niepełnosprawność nie tylko dotyka samą osobę niepełnosprawną, ale także ma wpływ na życie całej jej rodziny. Realizacja tego programu wpłynie dodatkowo na pozytywne postrzeganie danego samorządu jako wspólnej i otwartej społeczności lokalnej.

Projekt, który przygotowałem określa ramy i zasady wprowadzenia programu nazywanego w skrócie „Karta N”. Zawarte są w nim założenia i terminy oraz zakres obowiązywania. Szczegółowy regulamin, wzór karty i sposoby naboru pozostają w gestii organu wykonawczego samorządu czyli burmistrza.

W Płońsku opracowane dokumenty i projekty zależą teraz od władz miejskich. Mam nadzieję, że kwestię uda się oddzielić od polityki czy od bieżących sporów samorządowych. I po prostu pomóc rodzinom z problemem niepełnosprawności.

Gdyby samorządowcy czy środowiska osób niepełnosprawnych na Mazowszu byli zainteresowani moim pomysłem, to z ochotą się nim podzielę. Uważam, że daje on możliwość pomocy na dole. Bez zbędnej filozofii i bez zbyt dużych starań oraz nakładów finansowych. A to jak władza lokalna traktuje osoby niepełnosprawne może być dobrym testem dla rządzących.

Artur Czapliński