Obserwujmy bacznie Amerykę

Na zaproszenie ambasady amerykańskiej przebywałam – obserwując wybory
prezydenckie – w Stanach Zjednoczonych.

   Przyglądałam się im, uczestnicząc w wielu spotkaniach zarówno w sztabach
wyborczych Baracka Obamy jak i Johna McCaina, a także w wielu wiecach z
udziałem dziesiątków tysięcy osób, nie tylko dlatego, aby wysłuchać, jak
zdaniem kandydatów na prezydenta mają wyglądać zapowiadane przez nich i tak
potrzebne zmiany, czy wręcz przełom w USA, ale także – jakie wnioski mogą
się nasuwać z wyborów amerykańskich, nam Polakom.

Nasza prasa, radio i telewizja szeroko informowały o znaczeniu wyborów dla
Ameryki i dla świata. Mało natomiast pisano i mówiono o wyborach w polskim
kontekście.

   Zacznę od wielkiego zaangażowania się Amerykanów w kampanię wyborczą,
czego efektem była wręcz nadzwyczajna frekwencja w dniu głosowania. A w
czasie samej kampanii wyborczej niezwykle mozolna praca dziesiątków tysięcy
wolontariuszy, pomagających wyborcom w zrozumieniu programów oraz wagi
samych wyborów. Wagi wynikającej z podstawowego powodu: Amerykanie
rzeczywiście potrzebują zmian.

    Dlatego mieszkańcy USA aktywnie uczestniczą w życiu politycznym swojego
kraju. Zakasują rękawy, nie czekają, że manna spadnie im z nieba sama.

   I co ważne: Amerykanie wierzą swoim kandydatom, mają do nich zaufanie.
Szanują ich, a kandydaci szanują nawzajem siebie. Podczas wielu debat w
zasadzie nie dostrzegłam zadawania ciosów poniżej pasa, nienawiści,
wrogości. Operowano argumentami a nie inwektywami.

    W tym kontekście nasza, polska walka polityczna jest – po prostu –
żenująca.

    Podczas kampanii wyborczej, Ameryka, choć podzielona racjami
politycznymi i gospodarczymi, tworzyła zwartą całość. Bez podziału na
odmienność rasową, religijną, obyczajową. Amerykanie wspólnie walczyli o
swoja przyszłość.

    Dziś wytyczać ją będzie Barack Obama, ale – jak powiedział, liczy na
pomoc McCaina. Czy polskich polityków stać na podobny gest?

   Przyglądajmy się więc Ameryce, uczmy się od niej, bowiem USA mają do
rozwiązania wiele podobnych do naszych, problemów. Choćby gospodarka i
podatki. Obama chce obniżyć podatki obywatelom średnio i mniej zarabiającym,
a osobom starszym, których dochody nie przekraczają pewnej granicy obiecuje
całkowite zwolnienie z podatków. Nasuwa się w tym miejscu pytanie: czy w
Polsce nie można zwolnić od płacenia podatków emerytów i rencistów?

    Obama chce, aby służba zdrowia stała się tania i dostępna dla
wszystkich. My także o tym mówimy, ale tylko mówimy.

   Nowy prezydent jest zwolennikiem legalizacji aborcji. Dąży także do
równouprawnienia mniejszości seksualnych. Zamierza przeprowadzić reformę
systemu edukacji, państwo ma pomagać rodzicom w zapewnieniu podstawowej
opieki przedszkolnej i w kształceniu dzieci do piątego roku życia. W ten
sposób dzieci pochodzące z ubogich rodzin będą miały w przyszłości większe
szanse na podjęcie nauki w placówkach o wyższym poziomie nauczania. Czy nie
jest to wzór dla nas

Nowy prezydent zastanawia się nad celowością tarczy antyrakietowej w
Europie, nie wykluczam, iż tak kontrowersyjna sprawą jaką jest dla Polaków
ta tarcza, znajdzie szczęśliwe rozwiązanie. Obama nie boczy się na Rosję,
nie obraża jej, chce z nią współpracować, chce Moskwę wciągnąć w struktury
zachodnie. Mówiąc o Chinach i współdziałaniu z tym krajem, nie zapomina (
jak to zrobił nasz premier) o Tybecie.

  Przykładów, dla których warto patrzeć na Amerykę i uczyć się od niej jest
wiele. Zastanawiam się, czy Polsce nie jest dziś potrzebny polityk, taki
jak Barack Obama. I jak McCain. Wiedzą czego chcą, zapewne wiedzą też jak to
realizować.

Jolanta Szymanek-Deresz