Korsykańska GR20 w rytmie kasztanów i koziego sera – przewodnik podróżnika

Górski trawers Korsyki liczy 180 km i sumuje 12 000 m podejść. GR20 łączy ekstremalne podejścia z intensywnymi zapachami makii, nutą koziego sera i mąki kasztanowej, czyli smakami, które towarzyszą piechurom na każdym biwaku.

Statystyki mówią same za siebie: 180 km dystansu, 12 000 m przewyższeń i 15–16 etapów, na których skalne płyty zastępują ścieżkę, a łańcuchy i drabiny tworzą jedyne punkty asekuracyjne. Najbardziej eksponowana część północna prowadzi od Calenzany do Vizzavony i wymaga obycia z trudnymi przejściami graniowymi. Południe, choć łagodniejsze, wciąż oferuje długie dni na kamiennych płytach i odsłoniętych zboczach.

Etapy i czas przejścia

Średni czas przejścia całej GR20 wynosi 15–16 dni. Doświadczeni biegacze górscy kondensują marsz do 10 dni, lecz wtedy codzienny dystans przekracza 20 km przy 1500 m podejść. Klasyczny podział etapowy pozwala kończyć dzień przy schronisku, gdzie dostępne są pola namiotowe.

Noclegi i zaopatrzenie

Refugia oferują materace i podstawowy posiłek. Nocleg pod dachem kosztuje 13 €, a miejsce na własny namiot 7 €. Każde schronisko sprzedaje chleb, ser brocciu oraz puszki tuńczyka, jednak porcje bywają ograniczone, dlatego piechurzy planują zakupy w Vizzavonie i Conca.

Gdy z plecaka wyjmujesz bagietkę z mąki kasztanowej, obok rozchodzi się zapach koziego sera o delikatnej, cytrusowej nucie. Kasztany od średniowiecza zastępowały zboże w górskich wioskach, a brocciu – ser z sera koziego i owczego – uzyskał ochronne AOC. Pasterze sprzedają go przy szlaku jeszcze ciepłego, zawiniętego w liść kasztana. W środku trasy, przy kolacji w Vizzavonie, wielu wędrowców wspomina włoskie vino rosso; wtedy najczęściej pada hasło wino primitivo. Taki przykład pokazuje, jak naturalnie łączy się trekking z eksploracją smaków basenu Morza Śródziemnego.

Kamieniste zejścia i długie odcinki bez wody wymagają lekkiego, a jednocześnie wytrzymałego wyposażenia.

• plecak 40 l o masie poniżej 1,2 kg
• buty podejściowe z twardą podeszwą Vibram
• stuptuty chroniące przed żwirem
• filtr grawitacyjny do wody z potoków

Przed startem sprawdza się trening interwałowy w terenie górskim: 2 dni biegów pod górę, 1 dzień odpoczynku, 1 dzień marszu z obciążeniem 10 kg.

Łańcuchy na przełęczy Bocca di Stagnu wymagają stabilnej pogody. Wiatry przekraczające 60 km/h powodują zamknięcie odcinków przez park narodowy, dlatego decyzję o wejściu poprzedza codzienna prognoza Meteo France. Telefony alarmowe działają tylko na wybranych szczytach; mapa IGN 4250 OT i kompas to podstawa nawigacji.

Najlepsze warunki panują od połowy czerwca do końca września. W czerwcu na północy mogą zalegać płaty śniegu, natomiast sierpień bywa upalny – termometry w Cirque de Bonifatu pokazują do 32 °C. Opady wrześniowe są krótkie, lecz intensywne i powodują nagły wzrost poziomu potoków.

• czerwiec – niewielu turystów, możliwy śnieg
• lipiec – stabilna pogoda, tłok w refugiach
• sierpień – najwyższe temperatury, mało wody
• wrzesień – chłodniejsze noce, lepsza widoczność

GR20 łączy wyzwanie alpejskiego trekkingu z autentyczną kuchnią wyspy. Plan dzienny oparty na 6–8 h marszu, noclegach w schroniskach za 13 € i regularnym uzupełnianiu zapasów sera brocciu pozwala przejść całość bez przenoszenia ciężkiego jedzenia. Po dotarciu do Conca piechurzy świętują kastanową tartą i kieliszkiem lokalnego muscatu, potwierdzając, że trud szlaku rekompensują korsykańskie smaki.

(art.sponsorowany)