Jęczmień na oku to nie tylko problem estetyczny. Jak sobie z nim poradzić?

Jęczmień na oku to miejscowa infekcja bakteryjna powieki dolnej lub górnej. Jej głównym objawem jest pojawienie się niewielkiego, czerwonego guzka, najczęściej na krawędzi powieki. Jęczmień, choć nie jest niebezpieczny dla naszego zdrowia, łączy się ze sporym dyskomfortem, zarówno ze względu na problem estetyczny, jak i dolegliwości fizyczne. Dowiedz się, jak rozpoznać jęczmień na oku i jak można go wyleczyć.

Jęczmień na oku powstaje na skutek zakażenia gruczołów znajdujących się w obszarze powieki, najczęściej gronkowcem – złocistym (Staphylococcus aureus) lub skórnym (Staphylococcus epidermidis). Widoczny jest jako guzek powieki, na jej wewnętrznej lub zewnętrznej części. Występowanie jęczmienia na oku jest problemem dość powszechnym, znacznie częściej występującym u dorosłych niż u dzieci. Niekiedy może być mylony również z innymi schorzeniami obszaru skóry wokół oczu, np. gradówką.

Bezpośrednią przyczyną powstawania jęczmienia na oku jest zapalenie gruczołów w obrębie powieki. Mogą to być przede wszystkim:

• gruczoły tarczkowe Meiboma (powieka wewnętrzna),
• gruczołów łojowych Zeissa (powieka zewnętrzna, przy cebulkach rzęs),
• gruczoły potowe Molla (powieka zewnętrzna, mogą uchodzić do cebulek rzęs lub znajdować się pomiędzy nimi).

Chociaż jęczmień na oku może pojawić się właściwie u każdego, pewne grupy pacjentów są bardziej narażone na jego wystąpienie. Do czynników ryzyka należą przede wszystkim:

• trądzik różowaty,
• łojotokowe zapalenie skóry,
• alergie,
• niepoprawne usuwanie makijażu oka,
•  źle dobrane kosmetyki stosowane w okolicy oka,
• noszenie soczewek kontaktowych,
• nadmierne wystawianie skóry powiek na promieniowanie UV,
• dysfunkcję gruczołów tarczkowych Meiboma,
• silnie zanieczyszczone powietrze,
• obniżenie odporności,
• brak zachowania prawidłowej higieny, w tym pocieranie powiek brudnymi palcami,
• nawracające zapalenie brzegów powiek,
• cukrzyca,
• nowotwory.

Jak widać, część czynników ryzyka możemy wyeliminować samodzielnie, jednak niektóre będą wymagały interwencji specjalisty.

Podstawowym objawem jęczmienia powieki jest pojawienie się niewielkiego, okrągłego, czerwonego guzka w obrębie powieki. Może on pojawić się po jej wewnętrznej lub zewnętrznej stronie. Charakterystyczne jest też wystąpienie na czubku zmiany białego, a wraz z postępem choroby żółtego kubeczka – guzek jest bowiem wypełniony wydzieliną. Poza obrzękiem i zaróżowieniem charakterystyczny jest też świąd oraz łzawienie, a także nadmierna wrażliwość na światło. Częsta jest też bolesność i tkliwość w okolicy powstałej zmiany. Wszystkie te objawy powinny zniknąć po ok. 1-2 tygodniach, jęczmień może mieć jednak tendencję do nawrotów. Zmianę taką dość łatwo jest pomylić z gradówką, która również wywołana jest stanem zapalnym w obszarze powiek. Przyczyną jej powstania jest niedrożność z gruczołów Meiboma wywołana przewlekłym stanem zapalnym. Podstawową różnicą między gradówką a jęczmieniem jest brak świądu w przypadku pierwszej z dolegliwości. Co więcej, gradówka rzadko jest bolesna i, w odróżnieniu od jęczmienia, często nie ustępuje samoistnie.

Pierwszym krokiem w leczeniu jęczmienia powinna być staranna diagnostyka. W tym celu należy udać się do okulisty. Dobrych specjalistów w Warszawie znajdziesz na stronie: https://enel.pl/lekarze/warszawa/okulista_124/. Po dokładnym zbadaniu oka oraz zebraniu wywiadu od pacjenta lekarz może potwierdzić, że zmianą rzeczywiście jest jęczmień. Zależnie od konkretnego przypadku może przepisać odpowiednie leki, np. w formie maści, a niekiedy nawet zdecydować się na prosty zabieg chirurgiczny, dzięki któremu możliwe będzie natychmiastowe usunięcie zmiany. W większości przypadków wystarczy jednak wdrożenie terapii w domu. Okulista podpowie również, jak dbać o higienę oczu. Podczas leczenia jęczmienia ważne jest m.in. regularne czyszczenie brzegów powiek.